Kateřina Englichová

Kateřina Englichová
Kateřina Englichová, duben 2015
Narození13. června 1969 (53 let)
Praha
ČeskoslovenskoČeskoslovensko Československo
Povoláníharfistka
ChoťVáclav Bartuška
Logo Wikimedia Commons multimediální obsah na Commons
Některá data mohou pocházet z datové položky.

Kateřina Englichová (* 13. června 1969 Praha) je významná česká harfistka, manželka diplomata Václava Bartušky.[1]

Život

Hru na harfu vystudovala na Pražské konzervatořiLibuše Váchalové během let 19831989. V letech 19891994 získala Fulbrightovo stipendiumUSA, které jí umožnilo dále studovat na prestižní hudební škole The Curtis Institut of Music ve FiladelfiiMarilyn Costellové (1925–1998). Dále také absolvovala řadu mistrovských kurzů, např. u Marielle Nordmannové, Helgy Storckové či Judy Lomanové. Její interpretační umění bylo oceněno v řadě soutěží. Vystupuje jako sólistka s mnoha našimi i zahraničními komorními a symfonickými orchestry. V roce 1998 debutovala jakožto sólistka v newyorské Carnegie Hall.

Komorní a symfonické orchestry

Spolupracující komorní hráči

Často spolupracuje (nebo spolupracovala) jako komorní hráčka s těmito interprety:

Komorní uskupení

Diskografie

  1. 1992 B. Britten – Ilana Davidson San-ky Kim K.Englichová Bonton
  2. 1992 World Famous Masterpieces Lupulus
  3. 1993 Guitar Concertos Brabec Englichová Supraphon
  4. 1994 Ned Rorem Eleven studies New World Records
  5. 1995 Meditation Discover Koch Int.
  6. 1995 Englichová Machat Béranger – Ravel Debussy Panton
  7. 1995 Albert Roussell Praga Digitalis
  8. 1996 Zlaté struny Suk Lotos
  9. 1996 Přítomnost 1. Česká hudba 20. století GZ
  10. 1996 3.Tucson – Ravel Saint-Saens, Suk Englichová AFCMT
  11. 1997 Magic of Barogue GZ
  12. 1997 Tolerance Ivanovič, Klemens Triga
  13. 1998 Přítomnost 2. Česká hudba 20. století GZ
  14. 1999 Petr Eben – Music for Harp Nibiru
  15. 2000 Roessler Rossetti – Harp sonatas Supraphon
  16. 2000 Christmas in Prague Lupulus
  17. 2000 Florent Schmitt Praga Digitalis
  18. 2001 Flahar Brusegan
  19. 2002 Rhapsody – Hosprová Englichová ArcoDiva
  20. 2002 Granados – Brabec Englichová Supraphon
  21. 2002 Kouzelné Vánoce – Bílá, Gott, Šporcl Englichová Supraphon
  22. 2002 Duetin' – Machat Englichová Exton
  23. 2003 10. Tucson – Gemrot Martinů Bodorová AFCMT
  24. 2004 Mozart – Stallmann Englichová ArcoDiva
  25. 2005 J.F. Fischer – Suk.orch. Englichová,Boušková,Machat Triga
  26. 2005 Liriche – Karolina Berková – Bubleová ESOX
  27. 2006 Feld Kalabis Lukáš ArcoDiva
  28. 2006 Tucson – Jenifer Foster, Englichová AFCMT
  29. 2006 Slzy a úsměvy – Margita Englichová ArcoDiva
  30. 2006 Modinha – Brabec, Beňačková, Englichová Multisonic
  31. 2006 Slovak Songs – Beňačková Englichová ArcoDiva
  32. 2007 Englichová Jans Martinů Q. ArcoDiva
  33. 2009 Risonanza – Veverka Kahánek Englichová Supraphon
  34. 2009 Fire Dance Wihan Q. Englichová ArcoDiva
  35. 2009 Jindřich Feld Chamber Music ArcoDiva
  36. 2009 JA RA LAJ – Margita Englichová Hosprová ArcoDiva
  37. 2010 Miror Reflections – Nouzovský Englichová Cube Metier
  38. 2010 Dialogues – Bárta Schola Gregoriana Englichová Supraphon
  39. 2012 Chanson Dans la Nuit – Hosprová Englichová Supraphon
  40. 2014 Cosi fan Flauti – Stallmann Englichová Bogner's Café
  41. 2014 One Music Jakub Zahradník Pagat Ultimo
  42. 2015 Musica per Harpa Supraphon

Odkazy

Reference

Externí odkazy

Média použitá na této stránce

Flag of the Czech Republic.svg
Vlajka České republiky. Podoba státní vlajky České republiky je definována zákonem České národní rady č. 3/1993 Sb., o státních symbolech České republiky, přijatým 17. prosince 1992 a který nabyl účinnosti 1. ledna 1993, kdy rozdělením České a Slovenské Federativní republiky vznikla samostatná Česká republika. Vlajka je popsána v § 4 takto: „Státní vlajka České republiky se skládá z horního pruhu bílého a dolního pruhu červeného, mezi něž je vsunut žerďový modrý klín do poloviny délky vlajky. Poměr šířky k její délce je 2 : 3.“
201 Kateřina Englichová, Concert-mémoire MemoShoah 2015-102.jpg
(c) Jwh at Wikipedia Luxembourg, CC BY-SA 3.0 lu
*D'Harfistin Kateřina Englichová.

Am Kader vum Klenge Maarnicher Festival hat d'Associatioun MemoShoah Lëtzebuerg de 26. Abrëll 2015 op e Concert-mémoire an d'Klouschter op der Pafemillen zu Cinqfontaines agelueden. Den Evenement gouf an Zesummenaarbecht mam Cube 521 organiséiert a stoung ënner dem Patronage vun der tschechescher Ambassade an der Wëntger Gemeng.

D'Klouschter, 1903 vun den Häerz-Jesu Pateren als Missiounsklouschter gegrënnt, gouf am Zweete Weltkrich vun den Nazien als Internéierunglager fir jüddesch Matbierger benotzt. An der Zäit vun 1941 bis 1943 goufen hei ënner onmënschleche Konditiounen eng knapp 300 Leit duerchgeschleist an duerno a Vernichtungslager an Osteuropa ëmbruecht.

Déi bekannt tschechesch Museker Kateřina Englichová a Vilém Veverka goufen hire Concert an der Klouschterkapell. Tëscht den eenzelne Stécker huet de lëtzebuergeschen Historiker Marc Schoentgen iwwer d'Persecutioun vun de Judden zu Lëtzebuerg am Zweete Weltkrich referéiert an ass speziell op d'Geschicht hei am, vun den Nazie sougenannten, "Jüdischen Altersheim" agaangen. D'Literaturwëssenschaftlerin Germaine Goetzinger huet Passagen aus dem Tagebuch vum Hugo Heumann: Erlebtes-Erlittenes. Von Mönchengladbach über Luxemburg nach Theresienstadt - Tagebuch eines deutsch-jüdischen Emigranten virgelies.

Nom Concert war eng Zeremonie beim Auschwitz-Monument; duerno huet d'Gemeng Wëntger d'Gäscht op en Éierewäin an de Chalet Léon-Dehon agelueden.

Beim uschléissenden Dîner de bienfaisance am Ischpelter Schlass gouf d'Gemeng Déifferdeng fir hier Aktivitéite ronderëm d'Ausstellung: «Quand Differdange devint "judenrein". Le jour où nos chemins se séparèrent» geéiert.
Fir säi Film „Das jüdische Leben im Dreiländereck Belgien-Deutschland-Luxemburg - Ein Beitrag zur Judenverfolgung im Eifelgebiet“ gouf den däitschen Dokumentarfilmer Adolf Winkler zum Éiremember vu MemoShoah ernannt. Ouni finanziell Ënnerstëtzung huet hien dee Film no jorelaange Recherche selwer produzéiert.

Den Erléis vun der Manifestatioun koum dem Projet vu MemoShoah zegutt, op dësem Site e «Centre de rencontre et de mémoire de la Shoah» fir jonk Leit anzeriichten.